Herken je dit? Je bent als leidinggevende bezig om de gaten dicht te lopen die je collega’s en medewerkers laten vallen. Je raakt steeds meer gefrustreerd, moe en ontevreden. Je bent bezig brandjes blussen, maar zodra je je rug gekeerd hebt ontstaat er weer een nieuw vuurtje. Je beleeft er weinig plezier aan, in stilte (en thuis) mopper je. En je pakt het toch maar weer op, je eigen werk doe je dan vanavond wel, of in het weekend. Je werkt gewoon wat harder, van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan. Toch?
Meester in brandjes blussen
Als je als leider op deze manier werkt, stapelen de problemen zich op. Zo ook bij Bertil, manager in een verkoop-organisatie. Hij was meester in brandjes blussen en op een gegeven moment moest hij erkennen dat hij dit niet in zijn eentje kon oplossen. Harder werken was geen optie meer, hij was bekaf en zelfs een 60-urige werkweek deed de hoeveelheid werk nauwelijks slinken. Hij liep de hele dag in de vijfde versnelling met als resultaat dat hij niet meer overzag wat er gebeurde in zijn team en bij zichzelf. En dat hij dus ook niet kon zien wat er nodig was.
Op korte termijn gaf het brandjes blussen Bertil voldoening, omdat het probleem opgelost leek en hij hiervoor de credits kreeg. Op Bertil kunnen we altijd rekenen! Op langere termijn bleek het natuurlijk onvoldoende, problemen werden nooit echt opgelost, in het patroon van de organisatie veranderde he-le-maal niets, adhoc probleempjes oplossen bleef corebusiness!
Als leider heb je een andere opdracht dan brandjes blussen
Ergens diep van binnen wist Bertil heus wel dat dit niet goed was, maar hij had geen idee hoe hij hieruit zou kunnen komen zonder gezichtsverlies. Wat zullen ‘ze’ denken als hij dit ineens niet meer doet?
Maar als leidinggevende heb je een opdracht en dat is per definitie niet brandjes blussen. Daar kom je soms wel in terecht, zeker als je eigen overtuiging is dat je niet meer bent dan de ander en dus gewoon mee moet helpen. Of als er een andere opvatting is die maakt dat je dit (onbewust meestal) in stand houdt. Dan wordt het werk gedaan, maar blijft jouw werk liggen. En daar wordt niemand beter van, zoveel is duidelijk.
Hoe verander je van brandweerman in manager?
Het is absoluut mogelijk om je eigen werk te doen zonder dat dit ten koste gaat van de resultaten. Om duurzaam te veranderen en met meer plezier en energie te werken. Managen vraagt om rust en reflectie. Afstand nemen om te kunnen zien wat er aan de hand is en wat er ontbreekt. Zicht krijgen op onderliggende patronen.
Ik heb Bertil begeleid in zijn persoonlijk leiderschap. Hij kreeg helder waar hij zichzelf vastzet (door te denken dat hij gewoon net zo hard mee moet werken als zijn medewerkers, dat is hem met de paplepel ingegeven). En wat hij nodig heeft om zijn werk als manager te kunnen doen en verbinding te houden met zijn medewerkers. Met andere woorden, hij heeft geleerd wat het werkelijk betekent om manager te zijn.
Dat valt nog niet mee, zeker als je je helemaal vastgedraaid hebt in het iedere keer weer oplossen van alle problemen. Herken je jezelf hierin en ben je toe aan een werkelijke verandering? Ben jij toe aan even afstand nemen van de waan van de dag en wil je meer zicht krijgen op je eigen handelen? Laten we bellen om de mogelijkheden te verkennen en om te horen wat ik voor jou en de organisatie kan betekenen!
Ja, je moet het zelf doen. Nee, je hoeft het niet alleen te doen!
Ik ben er voor je en help je graag. Ik begeleid namelijk leiders die worstelen hoe de gewenste ontwikkeling voor zichzelf (en hun team of organisatie) te maken, zodat het blijvend is en impact heeft. Begeleiding is altijd maatwerk, uitgaand van de eigen casuïstiek en aansluitend op de ontwikkelfase en behoefte. Ik doe dit met ongelooflijk veel plezier en vanuit een diepgevoelde overtuiging dat je er nooit alleen voor hoeft te staan. Wel zelf, niet alleen!