Begin van het nieuwe jaar, tijd om stil te staan bij wat achter me ligt. Genietend van de mooie dingen en mensen die, soms totaal onverwacht, op mijn pad kwamen. Verdrietig om mensen die ik kwijtraakte en hoe het leven soms anders liep dan ik had gewild. Zo kwam ik een aantal maanden geleden nogal ongelukkig ten val, met een gebroken sleutelbeen en een fikse hersenschudding als gevolg. Mijn wereld kwam plotsklaps tot stilstand, ik was een aantal maanden redelijk onzichtbaar. En hoewel de val uitermate pijnlijk was, bleek dit ook een moment om eerlijk naar mezelf te zijn, mijn eigen angsten en verlangens onder ogen te zien.
Achter angst schuilt verlangen
Er zijn veel mensen met angst. Angst voor wat er gebeurt. Angst voor wat zou kunnen gebeuren. Angst voor verandering. Angst voor verlies. Angst voor het onbekende. Angst voor de angst. En zo kan het zijn dat je jezelf vastzet, dat de angst je gijzelt en als het ware de regie neemt over je leven.
En ja, soms is het lastig om verder te kijken dan de vernuftige camouflage van angst en de vele gedaanten die ze aanneemt. Echter, als dat lukt, voel en zie ik dat achter angst altijd een verlangen schuilt! Weten en voelen waar ik diep van binnen naar verlang helpt om uit de angst te komen, om er anders naar te kijken. Wat is daarvoor nodig?
Afstand nemen om niet bijziend te raken
Soms moet je afstand nemen om niet bijziend te raken. Afstand van de waan van de dag, van emoties en gevoelens die je meesleuren naar een plek waar je niet meer wilt zijn. Stilstaan bij je eigen bewuste en onbewuste handelen en hier betekenis aan geven. Waarom doe ik eigenlijk wat ik doe? Is dit nou echt wat ik wil? En hoe zet je dit inzicht vervolgens om naar actie? Soms is het goed om het te laten neerdalen, soms is een snelle actie precies wat nodig is.
Angst is maar voor even…
Misschien herken je dit en loop je soms vast omdat je je in spannende situaties sterk laat leiden door eerdere ervaringen? Dat je de pijn van toen wilt voorkomen door je er nu voor af te sluiten. ‘Dat wil ik nooit meer voelen!’ Of dat je echt zeker weet dat er meer in je zit, maar dat je niet weet hoe dit te mobiliseren.
Het klinkt zo simpel, maar het is soms zo ingewikkeld om ‘gewoon’ te doen waar je voor staat. Zeker als je door een voorval, persoon of gebeurtenis als het ware terug gekatapulteerd wordt naar oude pijn. Juist dan heb je iemand nodig die er voor je is, je zorgen serieus neemt en je tegelijkertijd begeleidt in stappen die je wél kunt zetten. Dan blijkt die angst eigenlijk best behulpzaam, alleen wel even goed de gebruiksaanwijzing doornemen…
‘Never be a prisoner of your past. It was just a lesson, not a life sentence. Become the architect of your future”
(Robin Sharma).
Wil jij ook even afstand kunnen nemen en kun je hulp gebruiken bij het onderzoeken wat jou tegenhoudt om te doen wat je werkelijk wilt doen, voor jezelf en/of je team? Dan ben ik er graag om begeleiding op maat te verzorgen. Ben je benieuwd wat ik als leiderschapscoach voor je kan betekenen? Laten we bellen om de mogelijkheden te verkennen!
PS: Dit nummer is mijn anker als ik mijn verlangen kwijt dreig te raken. ‘Donkere wolken botsen soms, waar een bliksem uit ontstaat. Maar laat dat je niet beletten dat te doen waar je voor staat!’ Laat je meenemen door de prachtige uitvoering van het nummer van Daniël Lohues door Kommil Foo: https://www.youtube.com/watch?v=vPO3SL97azEë
