Het is alweer jaren geleden dat ik er van overtuigd was dat ook bij dit bushokje de bus zou komen. Dat de man waar ik destijds zo dol op was, werkelijk bij me terug zou komen. Als ik maar lang genoeg zou wachten. Als ik maar aardig genoeg zou zijn. Als ik hem maar alle ruimte zou geven. Als ik maar begripvol zou zijn. Als ik maar…….
En zo zette ik mezelf geruime tijd vast en zag het leven aan me voorbijtrekken. Hoewel vrienden me liefdevol vertelden dat mijn verwachtingen niet realistisch waren, heb ik er lang aan vastgehouden. De illusie en valse hoop hielpen me om de realiteit te verdoezelen, alles beter dan onder ogen zien dat bus noch man voorbij zouden komen.
Meer op mezelf vertrouwen
In de loop der jaren kwam het bushokje uiteraard vaker voorbij. Ik leerde de trekkracht weerstaan en ‘gewoon’ onder ogen zien wat zich aandiende in de realiteit. Ik ging meer en meer op mezelf vertrouwen, op mijn kracht en mijn kwetsbaarheid. Ik realiseerde me dat dat bushokje van destijds in essentie vooral over mijzelf ging en dat ik hierin mijn eigen verantwoordelijkheid kan nemen. Wat een belangrijk en hel(p)end inzicht!
Valse hoop als oude overlevingsstrategie, een manier om te kunnen dealen met de realiteit die ooit pijnlijk en lastig was. Onderliggende gevoelens van niet goed genoeg zijn, omdat je ooit niet kreeg wat je nodig had. Deze strategie kan zich herhalen in je volwassen leven, waardoor je soms blijft hangen in een (werk-)relatie die niet goed voor je is. Totdat je ziet wat je werkelijk nodig hebt en hoe je hierin zelf stappen kunt zetten. Wel zelf, niet alleen!
Coaching is een effectieve interventie om oude en belemmerende patronen te doorzien en bij de wortel aan te pakken. Om afstand te nemen en alternatieven voor gedrag te creëren. Van afhankelijk naar autonoom. Van wantrouwen naar vertrouwen. Van behoeftig naar overvloedig.
