Ik ken Weight Watchers in mijn eigen geschiedenis maar al te goed. Het boek op de foto dateert uit die tijd, begin jaren ’80. Ik had op mijn 16e een ernstig auto-ongeluk en door medicatie werd ik fors zwaarder. En dat in de pubertijd, wat maakte me dat onzeker! En ik maar denken dat een lager gewicht dit allemaal zou veranderen. Duh!
Als je klant bij Weight Watchers bent, zou je zomaar kunnen denken dat je contributie betaalt om 1x per maand op de weegschaal te mogen. Of je gewicht in de app in te vullen. En dat is natuurlijk niet waar, dat is niet hoe het werkt. Dat maandelijkse weegmoment is bedoeld als motivatie en/of stok achter de deur.
Wat ook niet waar is: als je een keer niet of minder afgevallen bent, kun je daar de Weight Watchers niet de schuld van geven. Het klopt niet als je dan verongelijkt denkt ‘betaal ik daar nu voor’? Want dóór de deur heen gaan en het gaan doen, dat moet je zelf doen. Of zoals ik het altijd zeg ‘je moet het wel zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen’.
Ik vind dit een mooie metafoor voor hoe ik als leiderschapscoach werk. Natuurlijk help ik je om dingen te ontwarren en inzicht te krijgen, zijn de afspraken een motivatie en/of stok achter de deur. Maar jij als coachee moet zeker ook aan de slag! In de coachingsovereenkomst heb ik daarom de volgende tekst opgenomen: De kwaliteit van de coach en het coachingsgesprek bepaalt deels het succes van het traject. Daarnaast zijn reflectievermogen van de coachee, eerlijkheid, openheid en bereidheid te leren cruciale succesfactoren.
Zo moet ik nu denken aan een eerste gesprek met een directeur. In dat gesprek hebben we in de meest brede zin van het woord kennis gemaakt.
- Wie ben je? Waar loop je tegenaan?
- Wat zou je graag anders zien?
- Wat heb je (van mij) nodig?
Hij beschrijft zijn behoefte aan controle en hoe dit houvast geeft. En hij denkt dat nóg meer overzicht en controle hem nóg efficiënter zullen maken. Ik geef woorden aan hoe hij dit zegt en vooral wat ik in zijn lijf en gezichtsuitdrukking waarneem. En daar gebeurde iets, bij hem én bij mij.
Voor hem was dat, zo bleek achteraf, het moment dat hij aangaf dat het kiezen voor een traject bij mij een no-brainer was.
Omdat hij zich op zijn gemak voelde en zich durfde te laten zien. Geen vanzelfsprekendheid voor de controlfreak, dat moge duidelijk zijn. Dat hij de klik voelde en het vertrouwen dat het gaat lukken. Op een volstrekt andere manier dan hij dacht (namelijk bepaalde skills verder ontwikkelen). En voor mij was dit een moment waarop ik nogmaals voelde hoe belangrijk ik het vind om vanuit contact te werken. Geen vooropgezet stappenplan maar kijken wat er werkelijk nodig is. Geen beter-weten maar mezelf inbrengen en laten raken.
Hij geeft bij de afronding van het gesprek aan dat hij behoefte heeft aan ‘huiswerk’, om het levend te houden in zijn drukke bestaan. En omdat hij zich realiseert dat de door hem gewenste verandering natuurlijk niet instant gerealiseerd kan worden. Wow, wat een ideale klant! Iemand die zichzelf serieus neemt, bereid is om te reflecteren en de verantwoordelijkheid neemt om dit ook buiten de sessies om te doen.
Gaat het vanaf nu dan allemaal fantastisch? Nee, natuurlijk niet, zo werkt het simpelweg niet. Het is nog niet zo evident om zijn zorgvuldig opgebouwde patroon en imago los te laten. Best wel lastig om er in de dagelijkse setting tijd vrij te maken voor reflectie en ‘huiswerk’ te maken. En ook hierin is het belangrijk om liefdevol te blijven. Liefdevol frustreren noem ik dat vaak. Nadenken over ‘Wat maakt dat het zo gegaan is?’
Van ‘ik moet meer weten’ naar ‘ik mag meer voelen’
Prachtig dat hij -ondanks zijn aanvankelijke kritische houding- de relatie gaat zien tussen zijn huidige gedrag en het gezin waarin hij is opgegroeid. Dat de emotie die dit alles bij hem losmaakt, hem ‘overtuigt’ dat hij wel degelijk gevoelens heeft. Jarenlang vakkundig weggestopt en onberispelijk weggerationaliseerd. En dat hij beseft dat verandering mogelijk is, om gevoelens toe te laten en zich completer te voelen, zakelijk en privé.
Het besef dat een maandelijkse coachingssessie heel erg helpend en inzichtgevend is, maar dat het niet genoeg is! Dat zijn reflecties en het oefenen in de praktijk, integraal onderdeel zijn van het traject. Veranderen moet je zelf en kun je niet alleen!
Natuurlijk ben ik er als leiderschapscoach om te luisteren, zaken te ontwarren,te ondersteunen, nieuw perspectief toe te voegen, inzichten te verkrijgen. Ik ben er als er situaties zijn die echt niet kunnen wachten tot de volgende afspraak. Maar als coachee moet je vooral ook zelf aan de slag, leiderschap nemen over je eigen coachingsvraag. Het is vrijwillig maar niet vrijblijvend, het is niet genoeg om alleen ‘braaf’ naar de afspraak te komen. Verandering vraagt tijd, aandacht en inspanning. Je leert niet van de ervaring an sich, maar van de reflectie op de ervaring. Ja, je moet het zelf doen, maar gelukkig niet in je eentje!
Dus een kwartier per dag reflecteren, tenzij je heel druk bent. Dan een half uur!
Terug naar de Weight Watchers. Wat ben ik blij dat ik de als-dan van het gewicht lang geleden achter me kon laten. Dat ik met de juiste begeleiding ging zien dat het niet over de kilo’s ging. Dat het niet om de weegmomenten ging, maar om de tijd ertussen en hoe ik daarin liefdevol voor mezelf kon zijn. Zelfliefde, acceptatie, daar zat mijn werkelijke leren! This is my Lijf!
Ben je ook wel klaar met het jojo’en, ben je toe aan een meer blijvend resultaat? En ben je gemotiveerd om daarin ook jouw aandeel te nemen? Ik kan me voorstellen dat je na het lezen hiervan niet 1-2-3 besluit om een traject te starten. Zou ik ook niet doen!
Ik nodig je dan ook van harte uit voor een uitgebreid kennismakingsgesprek. Hierin belichten we jouw vraag van verschillende kanten. Hierna heb je voldoende informatie om te besluiten of je op dit moment bij mij een coachtraject wilt starten.
