Mijn broeder-Kees-gehalte

Op mijn dertiende lag ik in het Radboud UMC in Nijmegen. Voor een jong meisje was dat nogal wat, helemaal alleen en ver van huis. Ondanks de prima zorg en veelvuldig bezoek van mijn lieve ouders, broertje, vrienden en leerkrachten van school (jaja, bijles) voelde ik me regelmatig alleen en verdrietig.

Geen medelijden, wel medeleven

Er was een team van verpleegkundigen dat voor me zorgde. Er is me één persoon bijgebleven, broeder Kees. Ik vond hem leuk. Zo leuk dat de verpleging van de kinderafdeling op een goede dag in optocht naar de kamer kwam onder de schallende klanken van de Bruiloftsmars.

Ze kwamen voor mij! Broeder Kees en ik trouwden, compleet met een ring die in allerijl gemaakt was van een paperclip. De ring heb ik nog en koester ik. Het is echt niet dat ik hier wekelijks aan denk, maar wat een betekenisvol moment. Tranen van ontroering en tranen van blijdschap.

Ik ga er zonder meer van uit dat Kees als verpleger over de juiste vaardigheden en kwalificaties beschikte. Hij maakte het verschil echter niet als verpleger, wel als persoon. En dat ‘alleen maar’ door me te zien. Geen medelijden, wel medeleven. Door contact te maken met mij, een bang en dapper meisje van 13. Hij was op dat moment wat ik nu zou noemen mijn secure base.

Secure base | Mijn broeder-Kees-gehalte

Dat is precies wat ik wil zijn, een secure base. Daar geloof ik in als coach en als mens. Dat we op de wereld zijn om die voor elkaar wat mooier te maken en niet weg te kijken als het even lastig wordt.

Ik heb de juiste kwalificaties, beschik over kennis en ervaring en ben sinds jaar en dag aangesloten bij de beroepsvereniging.  Maar het gaat uiteindelijk niet alleen wat ik doe, zeker ook om wie ik ben. Ik ben niet zozeer van de professionele distantie, ik ben van nabijheid. Persoonlijk contact, een knuffel, een aanraking of tussentijds afstemmen als dat nodig is.

Dat is mijn broeder-Kees-gehalte. Als een coachee zegt ‘Ik had dit nooit zonder jou gekund’. Of als iemand me dit bericht stuurt na een sessie:  ‘Wat een eyeopener! Alles, maar dan ook alles viel in 1 keer op zijn plaats. ‘

Mocht je dit lezen broeder Kees, een hele dikke dankjewel! Je bent destijds erg belangrijk voor me geweest! Anno nu sta jij voor waar ik in mijn (professionele) leven voor sta. Zo zijn we, met en zonder ring, verbonden!